Το ποδόσφαιρο που παίζεται στο γήπεδο και το ποδόσφαιρο που παίζεται στα… ΜΜΕ είναι δύο διαφορετικά αθλήματα! Κάπου στη μέση είναι ο κόσμος που παρακολουθεί την εξέλιξη του… αγώνα λες και βλέπει Ναδάλ εναντίον Φέντερερ. Τι να πιστέψει; Αυτό που βλέπει ή αυτό που του λένε; Ο Ολυμπιακός για παράδειγμα. Είναι διαστημικός έχοντας μοιράσει τριάρες σε όλες τις μικρομεσαίες ομάδες της Super League; Ή, είναι προβληματικός έχοντας χάσει ΚΑΙ τα τέσσερα δυσκολότερα εκτός έδρας ματς που έδωσε; Απέναντι σε Μακάμπι, Ηρακλή, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχουν κατορθώσει να αποσπάσουν ούτε ισοπαλία! Με χαμένες ευκαιρίες, με χαμένο πέναλτι, με ανατροπές, με γκολ στα τελευταία λεπτά, αλλά έχασε σε ΟΛΑ τα ματς που είχαν μια άλφα δυσκολία! Κι επειδή τα γραπτά μένουν και οι Μετά Χριστόν προφήτες ευδοκιμούν ας δούμε το editorial της προηγούμενης Κυριακής, αμέσως μετά το θριαμβευτικό 3-0 του Ολυμπιακού επί του ΠΑΟΚ: «Αν δεν τον θορυβήσει η μη δημιουργία φάσεων στο 11 εναντίον 11 και το γεγονός ότι και οι τρεις (Ριέρα, Φετφατζίδης, Φουστέρ) πίσω από τον «πύραυλο» Μιραλάς είναι σε κακή φόρμα θα το βρει μπροστά του. Γιατί αν σώθηκε 2-3 φορές στο πρώτο μέρος και μια και καλή στην επανάληψη από την ανοησία της αγωνιστικής που έκανε ο Ίβιτς, δεν θα συμβαίνει κάθε εβδομάδα». Όποιος δεν έβλεπε ότι ο Ολυμπιακός χώλαινε απλά εθελοτυφλούσε ή ήθελε να… ξεπουλήσει την πραμάτεια του. Απέναντι στη χειρότερη ΑΕΚ όλων των εποχών, μια ΑΕΚ που προκαλεί θλίψη αναλογιζόμενος ο καθένας εξ ημών το μεγαλείο και τους παικταράδες που κουβαλούσε τις προηγούμενες δεκαετίες, ο Ολυμπιακός μπήκε με στόχο να πάρει την ισοπαλία. Και πλήρωσε τον νόμο του ποδοσφαίρου στη μοναδική μεγάλη φάση της ΑΕΚ! Μήπως όμως, δεν είχε συμβεί περίπου το ίδιο και στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό; Η τακτική και η φιλοσοφία δεν κρίνονται από το τελικό αποτέλεσμα και μόνο αυτό. Ούτε καν από ένα χαμένο πέναλτι. Είναι η εικόνα που δείχνει μια ομάδα. Ο τρόπος που κυνηγάει ή «κάθεται» πάνω σε ένα αποτέλεσμα. Η ΑΕΚ, μες στην απελπισία της, πήρε φέτος και τους αιώνιους και, αν μη τι άλλο, έχει ήδη ένα θετικό πρόσημο στη σεζόν. Το πιθανότερο είναι ότι με το συγκεκριμένο ρόστερ πολύ δύσκολα θα καταφέρει να τερματίσει έστω και δεύτερη. Θα έχει κάτι όμως, να κρατήσει ό,τι κι αν γίνει στο τέλος. Και το λιγότερο, θα μπορεί κιόλας να ελπίζει. Το γκολ του Μπλάνκο έπεσε σαν λαχείο στην ΑΕΚ την ώρα που στην κλεψύδρα των στόχων είχαν απομείνει μόλις λίγοι κόκκοι άμμου. Η ΑΕΚ όμως ζει. Ήταν θέλημα Θεού να γίνει έτσι; Σε ένα ματς που ο αντίπαλος χάνει πέναλτι, και η ΑΕΚ δεν απειλεί με κανέναν τρόπο, να έρθει ο Ντιόπ και να ντριμπλάρει σαν σκιέρ τον Ντουντού και μια… φωτοβολίδα βγάζοντας πάσα πάρε-βάλε στον Μπλάνκο που ως συνήθως ήταν στη σωστή θέση, έτοιμος να δώσει το πιο γλυκό φετινό άγγιγμα στη μπάλα, που είδαν φέτος οι ΑΕΚτζήδες. Τόσο το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, όσο και με τον Ολυμπιακό πιστοποίησε ότι οι μεγάλες ομάδες, όσο φτωχό υλικό κι αν έχουν, είναι ικανές να κερδίσουν ακόμα και με την φανέλα. Κι εκεί που όλοι τις έχουν έτοιμες να δουν τα... ραδίκια ανάποδα, να υπενθυμίζουν ότι είναι εδώ. Χαστουκίζοντας όσους κοιτούν υπεροπτικά και ξεχνούν ότι στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζεις με τα πρωτοσέλιδα αλλά μόνο με επιβολή και ανωτερότητα μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου