O κόσμος ΞΕΡΕΙ…

Αλάθητο κριτήριο Οι αντιδράσεις του μεγαλύτερου κομματιού της πράσινης κερκίδας στο τελευταίο 20λεπτο ήταν ξεκάθαρες. Μπορεί να χάλασαν σε πολλούς το… σενάριο που είχαν ήδη στήσει, αλλά πρέπει να ξέρουν καλύτερα από τον καθένα ότι το κριτήριο των φιλάθλων είναι τις περισσότερες φορές ΑΛΑΘΗΤΟ. Ειδικότερα όταν μιλάμε για μια «ράτσα» οπαδών που ουδέποτε υπήρξε ή θα υπάρξει «πρόβατο», με τη λογική του «καταπίνουμε αμάσητο ό,τι μας σερβίρουν».



 Το πράγμα φαίνεται Εννοείται πως οι οπαδοί του Παναθηναϊκού ξέρουν καλύτερα από τον καθένα πόσο πονάει να μένεις τέταρτος σε ένα όμιλο που από την κλήρωση πίστευες ότι θα βγεις για πλάκα δεύτερος. Ξέρουν πόσο πονάει να βλέπεις μια ομάδα που σε κανέναν από τους πέντε αγώνες που έδωσε δεν σε «έφτιαξε» και σε είχε σε ένα μόνιμο ξενέρωμα. Γιατί όντως έχουν μάθει αλλιώς. Δεν θα απαξιώσουν ωστόσο την ομάδα τους, γιατί δεν είναι για πέταμα όπως κάποιοι θέλουν να σε πείσουν. Έχει συγκεκριμένα προτερήματα και συγκεκριμένες αδυναμίες. Δεν μικραίνεις σε μια χρονιά επειδή ήσουν τραγικός. Και πέρσι τα ίδια λέγανε και σε μια εβδομάδα νίκησες μέσα-έξω την πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ευρώπης (Ρόμα). Μην τσιμπάτε λοιπόν επειδή κάποιοι προσπαθούν να σας πείσουν ότι γίναμε... Ολυμπιακός. Αυτό δεν θα γίνει ΠΟΤΕ. Διότι αν συμβεί, θα υπάρξει συλαλλήτήριο δέκα φορές μεγαλύτερο από του '08, οπότε μην ασχολείστε καν μαζί τους. Όσοι τα λένε είναι το... λιγότερα για γέλια. Για να μην πω τίποτα άλλο.
«Πούλα» μιζέρια Θέλω να πω –για να τελειώνουμε– ότι οι οπαδοί του Παναθηναϊκού ξέρουν καλά τι χάλι είδαν φέτος και δεν χρειάζονται κανέναν εμποράκο της μιζέριας να τους το υπενθυμίζει κάθε τρεις και λίγο. Και το κυριότερο είναι ότι το ήξεραν και ΠΡΙΝ από το ματς με την Μπάρτσα και όχι μετά όταν (ξανά) ανακαλύφθηκε η… Αμερική από τους σύγχρονους Κολόμβους. Άλλοι λοιπόν φοβούνταν μη γίνει καμία «στραβή» και κερδίσεις και δεν ξέρουν τι να κάνουν μετά. Διότι είναι γνωστό και διαχρονικό το «πούλα στον Παναθηναϊκό μιζέρια, στον γαύρο φούμαρα και στον ΑΕΚκτζή ελπίδα και θα κάνεις… καλά τη δουλειά σου».
Αδούλευτος Δεν χρειάζεται λοιπόν κανένα μάτι «ειδικού» για να δει κανείς ότι ο Παναθηναϊκός είναι ο ορισμός της αδούλευτης ομάδας. Δεύτερη μπαλιά πού και πού αλλάζεις, τρίτη ΠΟΤΕ. Και επειδή ρόστερ καλό έχεις (τουλάχιστον 14-15 παίκτες) κάνει μπαμ ότι ο Νιόπλιας δεν το δούλεψε καθόλου. Παραδίδει στον Φερέιρα μια ομάδα που καμία σχέση δεν έχει με εκείνη που αυτός πήρε πέρσι από τον Χενκ που με τα καλά του και τα στραβά του ήταν ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ! Τα ξέρουμε αυτά, μην τα πουλάτε για καινούργια επειδή απλά... βρίσκετε και τα κάνετε και ο Παναθηναϊκός δεν έχει ασχοληθεί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ μαζί σας. Και αυτό είναι το ΜΕΓΑΛΟ του λάθος...
Ένα ημίχρονο Ο Παναθηναϊκός πάντως για ένα ημίχρονο το πάλεψε το ματς και αν μη τι άλλο ήταν ανταγωνιστικός. Όσο γινόταν τέλος πάντων. Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν έμπαινε το γκολ του Τζιμπρίλ και δεν σας κρύβω ότι μια περιέργεια την έχω. Με τα «αν» όμως δουλειά δεν γίνεται, αφού υπάρχει η πραγματικότητα.
Το παράτησε Αντίθετα στο δεύτερο μέρος είναι σαφές ότι ο Παναθηναϊκός το πήρε απόφαση και το παράτησε. Όταν ρίχνεις μέσα κατά σειρά Δημούτσο, Πετρόπουλο και Πλεσί κόντρα στην Μπαρτσελόνα φαίνεται ότι πετάς λευκή πετσέτα. Βεβαίως δεν είχες κι άλλους, αφού στον πάγκο ήσουν γυμνός, όμως αυτό είναι άλλη ιστορία.
Δεν προλαβαίνεις Γενικώς αν αρχίσεις να συζητάς για το τι έγινε και τι όχι στο φετινό ευρωπαϊκό Βατερλό δεν θα σταματάς. Θα πιάσεις τα καλοκαιρινά ανέκδοτα και άντε να τελειώσεις. Δεν προλαβαίνεις όμως να κάτσεις και πολύ, γιατί αν το κάνεις θα χάσεις ΚΑΙ το πρωτάθλημα. Εκεί όπου για μια ακόμη φορά βρίσκεσαι με την πλάτη στον τοίχο και δεν σε παίρνει να αφήσεις στην Κέρκυρα ούτε βαθμό.
Με… κάθε τρόπο Βλέπετε άλλωστε τι γίνεται γύρω σας. Εκεί όπου ξεχάστηκαν και τα… playstation και επιστρατεύτηκαν οι μέθοδοι της παράγκας για να σωθεί η παρτίδα. Σημεία και τέρατα γίνονται και αν τους αφήσεις θα πετάξει το πουλάκι. Διότι αγωνιστικά οι δύο ομάδες δεν διαφέρουν. Αλλού θα παιχτεί το παιχνίδι. Και θέλει συνεχή εγρήγορση και βοήθεια απ' ΟΛΟΥΣ. Δεν γίνεται οι άλλοι να πολεμάνε με πυρηνικά και εσύ να τους πετάς πέτρες. Νομίζω καταλαβαίνετε τι εννοώ...
Διαιτητές σε… τρόμο Η περίπτωση του Γιάχου είναι ενδεικτική του πώς σκέφτονται πλέον οι περισσότεροι διαιτητές. Σε τι καθεστώς τρομοκρατίας ζούνε. Όταν βλέπουν τον Δαλούκα να εξαφανίζεται και να τριγυρνάει με μπράβους, τον Βασάρα να τον κάνουν άλογο στο ξύλο και άλλα πολλά, κανείς δεν θέλει να «μπλέξει». Γι’ αυτό και… συνεργάζονται. Έχω πολλά ακόμη να πω, αλλά πιστέψτε με πως αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καθαρή σκέψη για να τα βάλω κάτω. Εδώ είμαστε, δεν χανόμαστε...