"Είχα μανία καταδίωξης, νόμιζα ότι κάτι όλοι θέλουν από εμένα, ότι με βλέπουν σαν εισιτήριο. Είχα πάψει να αγαπάω τους ανθρώπους και εμένα. Ουσιαστικά προσπαθούσα να πω: Είμαι άνθρωπος, έχω ανάγκη από μια αγκαλιά".
Και η ηθοποιός συνεχίζει: "Κανείς δεν αγκαλιάζει κάποιον όταν τον θεωρεί δυνατό. Αλλά και κανείς δεν είναι τόσο δυνατός που να μην έχει ανάγκη μια αγκαλιά. Έχασα εκείνη την περίοδο την ζεστασιά, την ηρεμία μου, την γαλήνη της ψυχής μου. Κάτι που δεν ήταν εμφανές στη δουλειά μου, γιατί η δουλειά σε εκτονώνει. Άρχισα να θέλω χάπια για να κοιμηθώ, να παθαίνω απανωτές καταθλίψεις. Κάποια στιγμή πήρα αντικαταθλιπτικά αλλά δεν με βοήθησαν καθόλου. Έγινα ένθερμος της ομοιοπαθητικής πέταξα όλα και ηρέμησα. Τώρα είμαι γαλήνια. Οι χαρές δεν έχουν την ίδια ένταση, αλλά δεν με ταράζουν".
Παρ' όλα αυτά, το τηλεοπτικό κοινό φαίνεται πως δεν είχε καταλάβει τίποτα από όλα τα παραπάνω αφού η ηθοποιός παρά τις δύσκολες στιγμές που περνούσε, δε σταμάτησε να χαρίζει απλόχερα το γέλιο στους τηλεθεατές.
Διαβάστε περισσότερα στο www.zappit.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου