Σε αρχαιότατους χρόνους, όταν μια πόλη προσβαλλόταν με επιδημία ή αλλά θανατηφόρα κακά, θυσίαζαν, για να εξιλεώσουν το Θείο, έναν από τους πολίτες, είτε εγκληματίας θα ήταν αυτός είτε κανένας άχρηστος και φαύλος. Αυτούς, λοιπόν, που θυσίαζαν...
τους αποκαλούσαν «καθάρματα». Αργότερα σαν καθάρματα χρησιμοποιούσαν ζώα ( για να ξεπλυθεί η ντροπή, το άγος ), που τα τύλιγαν με ταινιές και άλλες πολύτιμες διακοσμήσεις. Η απαλλαγή από το μόλυσμα, ο καθαρισμός, ο αγνισμός, με θρησκευτική, συνήθως, σημασία καλείται «κάθαρσις». ( Μεταφορικά ο ανάξιος, τιποτένιος, ο ελεινός ).
Πηγή: fraseis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου