Στα ορεινά μέρη, όπου δεν ήταν εύκολο να έχουν στάμνες για την αποθήκευση του νερού, είχαν τα ασκιά, τα «τουλούμια» όπως λέγονται, στα τουρκικά. Έτσι, όταν ήθελαν να αδειάσουν νερό από το «τουλούμι»...
έπεφτε «μπόλικο », όπως πέφτει, όταν βρέχει δυνατά, με χοντρές σταγόνες. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, οι Τούρκοι που είχαν και αυτοί δημιουργήσει Πυροσβεστική υπηρεσία παίρνοντας σαν πρότυπα ελληνικά, εβραϊκά, και ρωμαϊκά πυροσβεστικά σώματα της τότε εποχής, όταν ήθελε να σβήσουν καμιά πυρκαγιά χρησιμοποιούσαν πρωτόγονες αντλίες, που λειτουργούσαν σαν τα φυσερά των γύφτων. Δηλαδή, για την πίεση του νερού είχαν ασκιά, «τουλούμια» που πέταγαν το νερό πολύ-πολύ μαζί.
Πηγή: fraseis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου