Η "άκρη" του κόσμου είναι το ομηρικό "πείρατα γαίης" (Θ478-9, Ξ 301, δ 563). Αλλά και η σημασία της πολύ μακρινής συνοικίας απαντά στα Ειδύλλια του Θεοκρίτου (15.8), όταν μια γυναίκα βρίζει τον άντρα της που διάλεξε να πιάσει σπίτι "επ' έσχατα γας".
Εγώ το στρίβω, αλλά πού να πάω και από πού; Εδώ, αδελφέ, ο σταθμός είναι στην άλλη άκρη του κόσμου! 'Εχουμε δρόμο και δρόμο. Ας τραβώ!..."Λίγο απ' όλα" <1894>, Η αθηναϊκή επιθεώρηση.
Πηγή: fraseis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου